2 Comment

1. 
   vanyadayi · 2020-10-03 16:47

   rüzgâr sıradan, kokusuz, boş, sadece serin bir rüzgâra dönüştü. içinde hiçbir koku taşımıyordu artık. yosun kokmuyordu artık her zamanki gibi. yoksa yosunlar mı kurumuştu? ama hayır, eskisi gibi dalgalanıp duruyorlardı gölün kıyısında açık yeşil yosun yaprakları. peki öteki sahilde var mıydı koku; evet vardı. eante koyu’nda eski rüzgârlar vardı. bu koyda, polymedium koyu’nda ise kokusuz yeni bir rüzgâr. başrahip hemen yedi keşişi topladı. bu arada balıkların da pişirilirken kokmadığı anlaşıldı. galiba kıyıdaki çiçekler de kokmuyordu. “ne oldu bu kokulara?” dedi hancı kendi kendine söylenir gibi. bu arada bahçedeki uzak bir masaya yerelması şarabı götürüyordu. giderken, köprücücesinin yalnız başına şarap içtiği masaya şarap koyarken köprücücesi konuştu: “deprem öncesi deniz, balıklar ve çiçekler kokularını kaybederler” dedi. “peki sonra?” dedi hancı yarı telaşla. köprücücesinin kelimeleri ağzından yavaş ve zor duyulur çıkıyordu. “kokular kaybolduktan sonraki ilk dolunayda deprem olur ve sonra kokular döner, depremden sonra kokular geri gelirler.” hancı gözlerini yukarı kaldırdı, tam ortasına doğru gökyüzünün.

2. 
   leisuresuit · 2021-03-10 13:02

   Great photo